Spot-On: Zorgt de inname van bicarbonaat tijdens een duurinspanning voor een snellere eindsprint?
- Zorgt de inname van bicarbonaat tijdens een duurinspanning voor een snellere eindsprint?
- Gebaseerd op een recent artikel van Dalle et al., gepubliceerd in September 2020
- TITEL: ‘Sodium bicarbonate improves sprint performance in endurance cycling’
- DOI link: https://doi.org/10.1016/j.jsams.2020.09.011
Wat is het onderzoeksopzet van deze studie?
Succes in duursporten zoals wielrennen op de weg, triatlon of langlaufen, wordt vaak bepaald door de mate waarin de atleet met een korte maximale inspanning de tegenstrevers voor kan blijven wanneer de finish in zicht is. De energie voor dergelijke inspanningen wordt grotendeels geleverd via de anaërobe afbraak van spierglycogeen tot melkzuur, wat tot verzuring en uiteindelijk spiervermoeidheid leidt. Het is dus van cruciaal om in de eindfase van een wedstrijd een maximale inspanning te kunnen leveren om een goed resultaat te behalen. Het gebruik van voedingssupplementen om de buffercapaciteit te verhogen en de verzuring te onderdrukken is dan ook gerechtvaardigd. Een hogere buffercapaciteit kan inderdaad sprintprestaties verbeteren. Het is bekend dat, naast het opladen met beta-alanine om het carnosinegehalte in de spieren te verhogen, ook de acute orale inname van bicarbonaat de functionele buffercapaciteit kan verhogen.
Daarom hebben Dalle en zijn medewerkers van de KU Leuven een studie gedaan naar het effect van orale bicarbonaatsuppletie op het sprintvermogen na een 3 uur durende gesimuleerde wielerwedstrijd (RACE) bij goedgetrainde wielrenners (n=11). De wielrenners kregen ofwel capsules met 700 mg natriumbicarbonaat ofwel een overeenkomstig placebo (natriumchloride, PL) toegediend bij het ontbijt 2 uur voor de RACE (90 mg/kg). Er werden ook extra capsules ingenomen met 30 mg/kg natriumbicarbonaat 75 en 35 min voor de start. Tijdens de RACE bleven de proefpersonen bicarbonaat innemen in een dosis van 50mg/kg per uur en onder de vorm van een nieuwe isotone sportdrank die verrijkt werd met natriumbicarbonaat (500 ml). De koolhydraatinname tijdens de RACE was 60 g per uur, afkomstig van de isotone sportdrank (30 g) plus een energiereep (30 g). Aan het einde van de RACE deden de proefpersonen een maximale inspanning van 90 seconden op een fietsergometer om hun sprintprestaties te beoordelen.
Wat zijn de bevindingen van deze studie?
Het toedienen van bicarbonaat (BIC) voor en tijdens de RACE zorgde voor een verhoging van de bicarbonaatconcentratie in het bloed met ~30% en verhoogde ook de pH-waarde van het bloed van ~7,4 naar 7,5. Vergeleken met PL was het gemiddelde geleverde vermogen tijdens de eindsprint bij BIC gemiddeld ~3% hoger. In vergelijking met PL (~12 mM) zorgde de sprint bij BIC ook voor een aanzienlijk hogere melkzuurconcentratie in het bloed (~16 mM), wat wijst op een hogere anaërobe capaciteit bij deze laatste groep.
Wat kunnen sporters afleiden uit deze bevindingen?
Het vermogen om in de laatste fase van een duurinspanning te kunnen sprinten is vaak doorslaggevend voor het winnen of verliezen van een wedstrijd. De huidige studie toont aan dat het verhogen van de buffercapaciteit door het oraal innemen van een hoge dosis bicarbonaat (300 mg/kg) onder de vorm van natriumbicarbonaatcapsules in combinatie met een isotone sportdrank verrijkt met natriumbicarbonaat voor en tijdens een 3 uur durende wielerwedstrijd, de krachtoutput verhoogde tijdens een 90 seconden durende eindsprint. Deze bevinding is wellicht relevant voor het verbeteren van de resultaten bij elke duurwedstrijd die kan uitmonden in een beslissende eindsprint.